Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) έδωσε στη δημοσιότητα την έκθεσή του για την κατάσταση του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος το 2010 και τις προοπτικές του (SOER2010). Είναι μία αξιολόγηση του πώς και γιατί αλλάζει το περιβάλλον της Ευρώπης και τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό. Αλλά και μία πλήρως ολοκληρωμένη προσέγγιση για τον μετασχηματισμό της Ευρώπης σε μία πράσινη οικονομία, που χρησιμοποιεί αποδοτικά τους πόρους. Και καταλήγει ότι μπορεί όχι μόνον να έχει ως αποτέλεσμα ένα υγιές περιβάλλον..........
αλλά και να προωθήσει, επίσης, την ευημερία και την κοινωνική συνοχή. Η νέα αξιολόγηση δείχνει ότι οι παγκόσμιες απαιτήσεις για τροφή, ένδυση, στέγαση και μεταφορές των ατόμων επιταχύνονται. Αυτές οι αυξανόμενες απαιτήσεις για το φυσικό κεφάλαιο ασκούν έντονη πίεση στα οικοσυστήματα, στις οικονομίες και στην κοινωνική συνοχή της Ευρώπης αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου. Ωστόσο, επιβεβαιώνει ότι οι καλοσχεδιασμένες περιβαλλοντικές πολιτικές συνεχίζουν να βελτιώνουν το Ευρωπαϊκό περιβάλλον χωρίς να υπονομεύουν το αναπτυξιακό δυναμικό της Ευρώπης.
Η καθηγήτρια J.McGlade, εκτελεστική Διευθύντρια του ΕΟΠ είπε «Καταναλώνουμε περισσότερους φυσικούς πόρους από όσους απαιτούνται για να διατηρηθεί η οικολογική σταθερότητα. Αυτό ισχύει τόσο για την Ευρώπη όσο και για τον πλανήτη ως σύνολο. Η κλιματική αλλαγή αποτελεί την πιο ορατή ένδειξη αστάθειας, μέχρι σήμερα, ωστόσο μία σειρά από παγκόσμιες τάσεις υποδηλώνουν μεγαλύτερους συστημικούς κινδύνους για τα οικοσυστήματα στο μέλλον. Η φύση της τρέχουσας χρηματοοικονομικής κρίσης πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε σοβαρά».
Η πλήρης μεταστροφή προς μία πράσινη οικονομία, που χρησιμοποιεί αποδοτικά τους πόρους, απαιτεί να ληφθούν πλήρως υπόψη όλοι οι περιβαλλοντικοί πόροι – η βιοποικιλότητα, το εδαφος, οι ποταμοί, οι θάλασσες και ο αέρας που αναπνέουμε, ο άνθρακας,- για τη λήψη αποφάσεων που αφορούν την παραγωγή, την κατανάλωση και το παγκόσμιο εμπόριο.
Η SOER2010 επισημαίνει επίσης ότι η καλύτερη κατανόηση των σχέσεων που υφίστανται μεταξύ της κλιματικής αλλαγής, της βιοποικιλότητας, της χρήσης των πόρων και της υγείας των ατόμων, καθώς και του τρόπου με τον οποίο εργαλεία όπως ο χωροταξικός σχεδιασμός, η οικολογική φορολογική μεταρρύθμιση, η πρόληψη της ρύπανσης, η προφύλαξη και η λογιστική των πόρων μπορούν να ενισχύσουν την προσέγγιση με βάση το φυσικό κεφάλαιο για την διαχείρισή τους.
(Δημοσίευση του Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 30/11/2010).