Όπως μας ενημερώνει η σχετική καταχώρηση του Υπουργείου Πολιτισμού η Δίολκος στην αρχαιότητα ήταν ''Λιθόστρωτος δρόμος που
χρησιμοποιείτο για την από ξηράς μεταφορά πλοίων, πάνω σε τροχοφόρο όχημα
("Ολκός νεών") από το Σαρωνικό στον Κορινθιακό κόλπο και αντιστρόφως.
Ανασκαφές αποκάλυψαν το δυτικό του τμήμα σε μήκος 255 μ. στην πλευρά της
Πελοποννήσου και σε μήκος 204 μ. στη Στερεά Ελλάδα μέσα στις εγκαταστάσεις της
Σχολής Μηχανικού. Το πλάτος του είναι 3,40 - 6,00 μ. Ήταν στρωμένος με
κανονικούς πώρινους κυβόλιθους και στο μέσον του φέρει δύο αυλακώσεις σε
απόσταση 1,50 μ. Στο δυτικό άκρο του κατέληγε σε λιθόστρωτη αποβάθρα.
Η
κατασκευή της Διόλκου προέκυψε από την ανάγκη για γρήγορο πέρασμα των πλοίων από
το Σαρωνικό στον Κορινθιακό κόλπο και αντίστροφα. Κατασκευάστηκε στις αρχές του 6ου π.Χ.
αιώνα και συνδέεται με την τυραννία του Περίανδρου στην Κόρινθο. Το δυτικό άκρο
της Διόλκου ανακατασκευάσθηκε στις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα. Χρησιμοποιείτο για τη
μεταφορά μικρών, κυρίως πολεμικών σκαφών. Τέτοια χρήση βεβαιώνεται από τις πηγές
ως τον 9ο μ.Χ. αιώνα''.
| 
